Η πρόσφατη καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπέρβαση των οριακών τιμών αέριων ρύπων/αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης, συνιστά ακόμη μια απόδειξη της συνολικής υποβάθμισης που αντιμετωπίζει η πόλη μας.

Ιδιαίτερα η Δυτική Θεσσαλονίκη αποτελεί μια περιοχή που ταλανίζεται έντονα από τη ρύπανση και έχει υποστεί για δεκαετίες την περιβαλλοντική υποβάθμιση, καθώς η ανάπτυξή της ταυτίστηκε με την εγκατάσταση δραστηριοτήτων και υποδομών υψηλής περιβαλλοντικής όχλησης (βιομηχανικές μονάδες, σφαγεία, βυρσοδεψεία, λιμάνι, σιδηροδρομικός σταθμός κ.ά.). Παρόλο που κάποιες από αυτές σταμάτησαν να λειτουργούν, άλλες εξακολουθούν να υπάρχουν και να συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των δυτικών συνοικιών να υφίστανται περισσότερο από όλους τις συνέπειες μιας τέτοιας ανάπτυξης.

Βέβαια, η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει την ιδιότητα να μεταφέρεται και να διαχέεται σε μεγάλες αποστάσεις.

Η δυσοσμία, τα αιωρούμενα μικροσωματίδια, η φωτοχημική ρύπανση, η θερμοκρασιακή αναστροφή είναι δείγματα μιας υποβαθμισμένης ποιότητας του αέρα που ζούμε και αναπνέουμε στο πολεοδομικό συγκρότημα.

Το κυκλοφοριακό, η έλλειψη πρασίνου, οι φορτοεκφορτώσεις και η μεταφορά χύδην υλικών, η επέκταση των ορίων του πολεοδομικού συγκροτήματος που το έφεραν να γειτνιάζει με βιομηχανικές εγκαταστάσεις, η κρίση που οδηγεί συμπολίτες μας στην επιλογή ρυπογόνων καυσίμων για θέρμανση επιτείνουν το πρόβλημα και φέρνουν τη Θεσσαλονίκη να καταγράφει αρνητικές πρωτιές, όπως οι υπερβάσεις των οριακών τιμών στα αιωρούμενα σωματίδια.

Απαιτείται επαρκής ενημέρωση και διαβούλευση ώστε μέσα από αυτήν να προκύψει ένα αποτελεσματικό σχέδιο δράσης με μέτρα που θα μειώσουν επαρκώς τις συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων.

Πρωτίστως, χρειάζεται πολιτική βούληση και πρωτοβουλίας που θα συμβάλλουν στην επίλυση του προβλήματος. Όπως η αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού, η ολοκλήρωση επιτέλους του Μετρό, πολιτικές για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας, η πράσινη μετάβαση για Όλους.

Η απουσία οποιασδήποτε πρωτοβουλίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την ανάσχεση αυτής της κατάστασης, είναι μια ακόμη απόδειξη της απαξίωσης με την οποία αντιμετωπίζει η παρούσα κυβέρνηση τη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα τη Δυτική της πλευρά. Το όψιμο επικοινωνιακό της ενδιαφέρον γι’ αυτή δεν πείθει κανέναν.

Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν πήρε καμία πρωτοβουλία, αλλά ματαίωσε ή καθυστέρησε τα περισσότερα από τα δρομολογημένα έργα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδράνειας της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτελούν τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας της δυτικής Θεσσαλονίκης που έχουν βαλτώσει παρότι υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση όπως η διευθέτηση της κοίτης του ρέματος Ξηροποτάμου και η κατασκευή δικτύου αποχέτευσης ομβρίων στη Νικόπολη.

Η πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία για δημιουργία οικιστικού και εμπορικού πόλου στο πρώην στρατόπεδο Ζιάκα στον Εύοσμο, αποδεικνύει ότι η αντίληψη της ΝΔ βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Διακατέχεται από περιβαλλοντικό νεοφιλελευθερισμό, γι αυτό θέλει να τσιμεντώσει ακόμη και τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους όπως τα πρώην στρατόπεδα.

Η περιβαλλοντική υποβάθμιση συνδέεται με την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης και πλήττει κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας.

Η προοδευτική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές θα άρει τις περιβαλλοντικές αδικίες στη Θεσσαλονίκη και θα φέρει τη δικαιοσύνη και στην περιβαλλοντική πολιτική.

Το σχέδιο για την επόμενη μέρα πρέπει να θέτει με σαφή προτεραιότητα τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης για όλους.

Είναι η ώρα, Μαζί να βάλουμε τέλος στην περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Είναι μια μάχη για την υγεία μας, είναι το δικαίωμά μας στον καθαρό αέρα, στο νερό.

Να ενώσουμε δυνάμεις για να άρουμε τις περιβαλλοντικές αδικίες, να προστατεύσουμε την ίδια μας τη ζωή.

Μαζί να υπερασπιστούμε την ποιότητα ζωής.